فی الجمله اعتماد مکن بر ثبات دهر

مهربان شدن ناگهانی مردها مشکوک است، مطمئن باش برای تسکین عذاب وجدان مهربان می شوند! این جمله دیالوگ یک فیلم بود که قبل ترها زمانی که شاید دبیرستانی بودم شنیدم. به نظرم جمله ی بی ربطی نبود. جزء آن دسته از حرف ها نبود که آویزه ی گوشم کنم، اما خب رفت و نشست توی طاقچه های انباری ته ذهنم که هر از چند گاهی که برای گردگیری به آنجا سر میزنم خودش را نشانم می دهد!

حالا نه ماه است که جایش توی انباری نیست، توی گنجه ی پذیرایی هم نیست. یک جایی وسط حال است که هروقت رد می شوی پایت به گوشه اش می گیرد و یا زمینت میزند و یا زخمی ات می کند. می ترسم بیاید و بشود آویزه ی گوشم. دارد شبیه خودشیرین های کلاس رفتار می کند. اسم "فلانی" که می آید یاد این جمله می افتم. با خودم فکر می کنم آن مرد حالا چقدر با زن اولش مهربان شده؟ اصلا شده یا نشده؟ زن اول فهمیده یا نه؟ اگر بفهمد هوویش دوستش بوده!؟ به بچه ای که حالا دیگر به دنیا آمده فکر می کنم. به آینده اش به اینکه نظرش درباره ی عشق و دوستی چه خواهد بود؟ به زمینی که قبل از تولدش قولش را به مادرش دادند، به شرط پسر بودنش! به شناسنامه ی بچه های ازدواج صیغه ای. به تمایل مردها به ازدواج دوم. به مردی که دخترش از همسر دومش را هم شوهر می دهد و نمی گذارد آب از آب تکان بخورد و خانواده ی اول بویی ببرند. به زنی که با مردش کنار آمد و مردی که نه.

شده ام پر از شک پر از علامت سوال پر از بدبینی.اگر MRI می توانست از ذهن هم عکس بگیرد داوطلبانه می رفتم توی آن استوانه ی تنگ و ترسناک.بعد تمام سلول های بدنم علامت سوال دیده می شد.

اصلا بیایید و چرت و پرت های روانشناس ها را دور بریزید و به حرف من گوش کنید. اگر همسرتان را از اول ننه ی حسن صدا می زدید تا آخر ننه ی حسن صدا بزنید آن جانم و عزیزمی که یکهو از دهانتان می پرد آتشی ست در منجنیق به سمت زن. اگر عادت ندارید برای همسرتان گل بخرید، نخرید، هیچ وقت. اینکه با چند شاخه گل بیایید دنبال همسرتان این اسمش سورپرایز نیست. پاشیدن تخم شک است در دل زن. اگر غذا نمی پزید، نپزید. اگر شلخته طور لباس می پوشید، شلخته طور بمانید.حتی اگر دست بزن داشته اید... نه. زنتان را دیگر نزنید اما نوازشش هم نکنید آن دست های نوازشگر سمباده است به روح زن.

می دانید که "المراه ریحانه ،لیست بقهرمانه" کار سنگین را به عهده زن نگذارید. کار سنگین فقط جا به جا کردن تخت دونفره و کاناپه ی سه نفره و میز چهار نفره نیست. ذات زن مراقبت کردن است حواسش بودن به هر چیزی است. امان از حاصلخیزی دل زن وقتی تخم شک در آن افتد. کارش می شود هرروز مراقبت کردن و آب و آفتاب دادنش. و امان از فصل درو...امان از دست های آبله زده ی زن...

+توی جدول مندلیف جای یک عنصر خالیست. زن. زن ها عشقشان را خالصانه به پای مردها میریزند...

*فی الجمله اعتماد مکن بر ثبات دهر/ این کارخانه ایست که تغییر می کند

استیکر

آیکون نفس عمیق

آیکون دلم تنگ شده برای وبلاگ

آیکون قلمبه شدن یه عالم حرف

آیکون گیر کردن کلمات توی ذهنم

آیکون بوی خوب شهریور