پرواز روی زمین

آدمیزاد است دیگر، تغییر می کند. یک سال پیش آرزو می کردم هیچ وقت هیچ کجای این دنیا نبینمش، شش ماه پیش گفتم ببینمش، یک گوشه ای خفتش کنم، خرخره اش را بجوم و تف کنم بیرون! دو سه ماه است شده ام شبیه انسان های متمدن، دوست دارم خیلی اتفاقی یک جای خوب در یک روز خوب ببینمش مثلا توی رستوران. بیاید بنشیند آن طرف میز با هم صحبت کنیم توضیح بدهد، توضیح بدهم، جواب تمام علامت سوال های توی ذهنم را بگیرم و آخر سر بهش بگویم گندی را که زدی همه را بریز توی خاک انداز و با خودت ببریادگاری! بعد هر کدام راهمان را بکشیم و برویم. آدمیزاد است دیگر...