شهلا-2

اصلا مگر چندتا مرد توی این دنیا هست که وقتی ازش می پرسی جمعه به کی رای میدین؟ بهت بگه: مگر چندتا جمعه توی هفته هست که بخوام برم پای صندوق؟ می مونم خونه پیش خانومم.

نخ

می خوام بدونم یعنی واقعا تکنولوژی هنوز اونقدر نتونسته پیشرفت کنه که نباتُ بدون نخ درست کنن، یک لیوان چای نبات می خوری یک قرقره نخ از توش در میاد تازه اگر شانس بیاری و قورتش ندی!

رقص کلمه بر کاغذ

*طبق قانونی همیشگی، هر کاری که ممنوع است و اجازه ی انجامش را نداریم، همیشه ما را به سمت خود می کشد.

*کسی که انتظار می کشد، می داند چرا زندگی می کند.

مادر فلفلی من/ارنست فان درکواست/مهرنوش گلشاهی فر

رقص کلمه بر کاغذ

بچه غم و غصه را نمی فهمد. غصه برای او مثل شن های ساحل است. من هیچ وقت معنی اشک های مادرم را درک نکردم. زندگی خیلی جالب و زیبا بود و من پر انرژی بودم. بازی می کردم، می دویدم. یاد گرفتم که اسمم را بنویسم و همچنین فهمیدم که چطور عددها را با هم جمع یا در هم ضرب کنم.

هر قدر بزرگ تر شوی، غم و غصه های بیشتری را می توانی در ذهنت نگه داری. انگار خودشان می آیند و به تو می چسبند و بعد تو  اینجوری قدرت درک آن ها را پیدا می کنی.

مادر فلفلی من/ارنست فان درکواست/مهرنوش گلشاهی فر

من باشم و تو

موهای موج دارش-پاپیون سر آستینش-لباس توریش-پاهای حلقه شده ی دورش و نور...

عجیب دیوونه ی این عکس شدم

نمک گیر تو شدن صفایی دیگر دارد...

سر شبی که از جلو چندتا ستاد انتخاباتی رد شدم با خودم فکر کردم چرا مردم جلوی ستادهای انتخاباتی برای گرفتن چای و شیرینی هجوم نمیارن و صف نمی کشن، درحالی که همین مردم محرم و صفر جلو خیمه های عزاداری کلی معطل میشن برای یک استکان چای تلخ!؟ هم اونهایی که اون طرف ایستادند و چای میدن همون آدم هایند هم این هایی که قرار چای بگیرند، فقط یک چیز که این وسط تغییر کرده، نیت. مردم خوب میدونن زیر دین کی برن.

کابوس

دو تا کابوس هست که به نوبت میان سراغ من، دلیلش چیه نمی دونم. اولیش مربوط میشه به خونه قدیمی مون(که حالا آپارتمانی شده برای خودش-بر وزن خانومی شده برای خودش!)، خونهِ جنوبی بود یعنی در که باز میشد عملا تو خونه بودی! از قضا درِ این خونه کلا آهنی نبود یعنی اون قسمتی که مربوط به قفل و پشت بندش بود شیشه ای بود و به راحتی میشد در خونه رو باز کرد و اومد داخل ولی خدایی بود تا زمانی که اونجا بودیم دزد نیومد، حالا من خواب میبینم که توی اون خونه ام و یا در باز مونده یا اینکه دزد اومده و معمولا تو خونه تنهام یا اینکه همه سرگرم کاری هستند و هیچ کس حواسش به دزدِ نیست. کلا خیلی از خواب هایی که میبینم توی اون خونه اتفاق میفته. لوکیشن خواب های من اونجاست، شهرک سینماییِ انگار!

دومیش مربوط میشه به دانشگاه، خیلی وقت ها خواب می بینم دارم میرم مدرکمُ از دانشگاه بگیرم که کارشناس گروه بهم می گه تو یک سری درس ها رو پاس نکردی!

یک حس گسی داره وقتی چشم هاتُ باز می کنی میبینی توی یک خونه ی آپارتمانی توی یک محله ی دیگه، درحالی که مدرکت اون گوشه ی کمد داره خاک میخوره، داری زندگی میکنی. هم حس رها شدن از اون مخمصه، هم حس سردرگمی.

رقص کلمه بر کاغذ

متاسفانه ما همیشه نمی توانیم به آنچه دلمان می خواهد برسیم. خیلی وقت ها یک نفر دیگر، یک سایه یا موجودی غیر قابل دیدن، قبل از ما برای رسیدن به آن ایستاده است تا امیدهای ما را نقش بر آب کند. و اگر یک دفعه هم قرعه به نام ما بیفتد، شاید مثل نقطه های خاکستری مبهمی روی صفحه ی روزنامه باشد که کسی نمی تواند چیزی را در آن تشخیص بدهد و بفهمد که این ما هستیم.

مادر فلفلی من/ارنست فان درکواست/مهرنوش گلشاهی فر

شهلا

اصلا مگر چندتا مرد توی دنیا هستند که بعد از گذشت سی چهل سال از زندگی مشترکشان هنوز عشقشان را جار بزنند و خوشحال باشند که سفر استامبول را با همسرشان رفته اند و آن سفر شده باشد بهترین سفر؟

اصلا مگر چندتا مرد توی دنیا هستند که وقتی بهشان می گویی:" از خانومتون تشکر کنین بابت شیرینی ها، خیلی خوشمزه بود" بگوید:"نگو خانوم، بگو نامزد" و بعد هم بخندد و تو را حسود کند به داشتن همچین مردی؟

آدم(ع)حق داشت

مطمئنم اون درختی که باعث شد حضرت آدم(ع) و به دنبالش ما بیاییم روی زمین درخت سیب یا چه میدونم خوشه گندم نبوده، درخت سیب زمینی سرخ شده بوده، میدونین که تو بهشت هر درختی آرزو بکنین هست!